FINANSOWANIE
Finanse (z łac. finire, co znaczy "kończyć”) – są to wszelkie zjawiska i procesy pieniężne, powstałe w związku z działalnością społeczną i gospodarczą człowieka, ściśle związane z teorią ekonomii i zjawiskami finansowymi. Finansowanie jest to natomiast sposób, dzięki któremu przedsiębiorstwo może znaleźć pokrycie w majątku, którym dysponuje.
Istota i struktura rynku finansowego.
Rynek finansowy składa się z wielu elementów/rynków, które wspólnie tworzą wielki system, który jest pośrednikiem finansowymi pomiędzy podmiotami deficytowymi i nadwyżkowymi. Jest to więc miejsce, w którym, za pomocą instrumentów finansowych, mamy do czynienia z ciągłym zawieraniem i wykonywaniem transakcji.
Źródła finansowania.
Prawidłowe określenie źródeł finansowania powinno zacząć się od odpowiedniego ich podziału. Wymienić możemy takie kryteria jak źródło pochodzenia kapitału oraz kryterium sytuacji prawnej dawcy kapitału. W źródłach pochodzenia kapitału wyróżnić można finansowanie zewnętrzne, które pochodzi z zewnątrz przedsiębiorstwa, oraz wewnętrzne, które zostało wygenerowane przez firmę. Do kapitałów własnych zaliczamy fundusze wniesione przez właścicieli firm oraz kapitał wypracowany w trakcie prowadzenia działalności. Prócz samofinansowania, działalność może być również finansowana ze źródeł obcych. Do najbardziej powszechnych źródeł kapitału obcego zaliczyć można: długoterminowy kredyt bankowy oraz dłużne papiery wartościowe. Istnieje również podział na zobowiązania długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe, które wynikają z okresu, na jaki został udostępniony przedsiębiorstwu kapitał w obcych środkach.
Przy wyborze najbardziej odpowiednich źródeł finansowania, przedsiębiorstwo w pierwszej kolejności skorzysta z wewnętrznych źródeł finansowania takich jak zyski zatrzymane oraz nadwyżki środków pieniężnych. Natomiast kiedy nastąpi wyczerpanie się wyżej wymienionych źródeł, przedsiębiorstwo sięga po zewnętrzne źródła.
Skuteczne finasowanie.
Mówiąc o strukturze finansowania, często ma się na myśli strukturę kapitału, pasywa (tzw. prawa strona bilansu). W celu dokonania analizy struktury kapitałowej należy obliczyć wartości wskaźników finansowych, takich jak:
-
zobowiązania ogółem/kapitał własny,
-
zobowiązania ogółem/aktywa ogółem,
-
zobowiązania długoterminowe (lub krótkoterminowe) aktywa ogółem,
-
kapitał własny/aktywa ogółem
Możemy wyróżnić dwie grupy teorii w celu dokonania analizy. Pierwszą z nich jest teoria statyczna, która podaje konkretną wartość kapitału, niezbędnego do sfinansowania przedsiębiorstwa, a najważniejszym zadaniem jest wskazanie optymalnej struktury. Zakłada się, że dzięki tej teorii działalność szuka docelowego wskaźnika poziomu zadłużenia. Druga z kolei teoria, zwana dynamiczną zakłada zmienność wartości kapitału, który jest niezbędny w przedsiębiorstwie.
Konieczne jest, aby racjonalnie kreować poziom zadłużenia w przedsiębiorstwie, ponieważ wzrost tego zadłużenia może prowadzić do wzrostu zyskowności, jeśli odpowiednio przeprowadzi się ten proces.
